Mijn Catalogus

Op 4 september bezochten mijn schoonmoeder en ik een boeiende lezing van Hanneloes Pen bij Nationaal Monument Kamp Vught . Aanleiding was het net verschenen boek van de spreekster over Geertje Pels. In 2013 kreeg deze bijzondere vrouw  postuum de Yad Vashem  voor haar opoffering tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het boek van Pen vertelt niet alleen het verhaal over de Zaanse Geertje. Ook de impact die haar opoffering heeft gehad op degene die ze gered heeft -Marion Swaab- staat centraal. "[...] Als mijn moeder [echter] had geweten wat Marion na de oorlog was aangedaan... Dat had zij nooit gewild" (p.192)

Aan medewerkers van de bibliotheek op de Amstelcampus werd gevraagd of ze een vitrine wilden vullen met interessante boeken. Onze fotograaf Monique Kooijmans maakte vervolgens van elke bibliotheekmedewerker die meedeed een prachtige foto die erin werd gelegd. Ik vond het een erg leuk initiatief en heb me dus aangemeld. De boeken die ik wilde tentoonstellen moesten -zo vond ik- een verbinding met elkaar hebben en de actualiteit. Daarom heb ik de vitrine de titel: ongewenst gegeven. Een zwaar thema, maar wel een die dagelijks voor verhitte discussies zorgt.

Onlangs won het werk de Libris Geschiedenis Prijs 2015 . De auteur is journalist en vervend schaker Alexander Münningshof. In het boek beschrijft hij zijn familiegeschiedenis: van zijn grootvader tot hemzelf, de stamhouder . Het schrijven nam maar liefst 15 jaar in beslag. Dat had onder andere te maken met zijn drukke baan en twijfel over de schrijfvorm. Zijn vrouw wees hem er bovendien op dat de familieverhalen te rooskleurig werden vertelt. (1) Hij had tijd nodig om het verhaal objectief en goed leesbaar op papier te zetten.  Is hij daarin geslaagd?

Als ziekenhuisdirecteur Paul Glaser voor een congres in Krakau is besluit hij een bezoek te brengen aan Auschwitz waar hij een koffer tegenkomt van zijn tante Roosje. Het is het begin van een zoektocht naar de familiegeschiedenis over een periode waar thuis niet over gesproken werd. Zijn zoektocht wordt beschreven in een prachtig boek dat in 2010 werd uitgegeven. Inmiddels zal het verhaal zes jaar later -in 2016- ook als toneelstuk  worden opgevoerd. De schrijver vertelt over zijn tante en familiegeheim in onderstaand interview.

Geprezen door de New York Times en winnaar van de Carlton Television's new writers' competition zette dit debut van Rosamund Lupton wereldwijd in de spotlight. Het werk dateert alweer van 2010 en onlangs vond ik het in de Nederlandse vertaling. Een mooi vakantieboek waarin de zusterband centraal staat, gecombineerd met een spannend detective verhaal.

Boekenkunst (Foto: WvdB) Georgia Russell (Schotland, 1974) maakt van oude boeken nieuwe kunstwerken door ze met een scalpel te bewerken. Afgelopen vrijdag ontdekte ik bij toeval een kleine tijdelijke tentoonstelling van haar werk in het Noordbrabants Museum . "Russell creëert met haar snijwerk een soort sculpturale archieven, waarin ze de onzichtbare betekenissen en geschiedenissen van de objecten vangt en er nieuwe betekenis aan geeft" (Bron: Noordbrabants Museum) Ik hoop dat de schrijvers van de boeken daar ook zo over denken ;-) Meer informatie over de kunstenares en de tentoonstelling is te vinden op de website van het museum

Marion Pauw mocht voor De maand van het spannende boek dit jaar een thriller schrijven. Het werk krijg je in de boekhandel gratis als je 12,50 euro of meer aan een Nederlandstalige boek hebt besteed. Maar weet het gratis werk van nog geen 100 pagina's de lezer te boeien? 

De Amerikaanse schrijver Anthony Doerr won de Pulizerprijs voor fictie in 2015 met zijn boek: All the light we cannot see . Het verhaal heeft bovendien bovenaan de bestsellerlijst van de New York Times gestaan. Inmiddels is het vertaalt in het Nederlands en met 542 pagina's een fors boek. Hoe de schrijver op het idee voor het verhaal kwam wordt in onderstaand YouTube filmpje door hem zelf verteld. De magie van de radio, de Franse plaats St. Malo en de Tweede Wereldoorlog staan daarbij centraal in de levens van twee mensen.

Hoewel de generatie die de oorlog heeft meegemaakt steeds kleiner wordt, betekent het niet dat de interesse voor het onderwerp afneemt. Integendeel zelfs. De  belangstelling van met name jongeren  voor het oorlogsverleden van ouders en grootouders is groter dan ooit. Misschien is de interesse gegroeid doordat een groot deel van de oudere generaties over de donkere periode zweeg. Degenen die wel hun verhaal op papier hebben geschreven laten een kostbare bron achter. Een ervan is net verschenen in boekvorm. De schrijfster is Hannelore Grünberg-Klein.

Affiche voorstelling (door Marc van den Berg) Bron: Kamp Vught In het kader van het 25-jarig bestaan van het Nationaal Monument Kamp Vught werd een speciale voorstelling geschreven. Begin mei bezocht ik het toneelstuk dat aldaar werd opgevoerd. Het verhaal gaat over Bart van Vliet. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij gemeenteambtenaar en actief in het verzet. Hij is dan getrouwd met Sophie, een Joodse vrouw. Beiden worden opgepakt en komen in Kamp Vught terecht. Net voor de arrestatie staan ze hun pasgeboren dochtertje, Janna, ter adoptie af. Sophie zal de oorlog niet overleven. Bart wel. Het toneelstuk begint in 1979 als hij thuis op een journaliste wacht die met hem wil praten over de oorlog. Door hevige sneeuwval duurt het langer voor zij arriveert en in die tijd herbeleeft Bart alles wat hij en zijn vrouw in Vught hebben meegemaakt.

Sommige boeken begin je te lezen en kun je niet meer wegleggen. Onlangs las ik twee romans die ik tot deze categorie reken. Beide werken spelen zich af in de Tweede Wereldoorlog en passen in een nieuwe benadering van die periode waarbij de nadruk niet wordt gelegd bij goede en foute mensen, maar waarin de keuzes centraal staan die worden gemaakt om te overleven in de tijd van oorlog en onzekerheid. 

Het boek Mystery in white uit 1937 was een verrassende bestseller voor de kerst van 2014. De hernieuwde uitgave is te danken aan de British Library en onderdeel van de serie: British Library Crime Classics . Met deze reeks wil de nationale bibliotheek de golden age of crime writing vlak voor de Tweede Wereldoorlog doen herleven. In april liep ik letterlijk tegen het boek aan toen Chris en ik mijn favoriete boekenzaak Foyles in Londen bezochten. De lente is wellicht niet de handigste tijd van het jaar om een verhaal te lezen dat zich afspeelt tijdens een koude kerstavond. Maar een goede detective is bij mij altijd welkom. De vraag is of dit opnieuw uitgebrachte werk tot deze categorie behoorde. 

De laatste tijd is mijn leesplank aan het groeien.  Vandaar deze digitale schap met recensies.